VDD (Video Dla Demokracji) to najprościej mówiąc przekazanie kamery oraz nauka technik pracy video osobom, które same realizują film o sobie i o sprawach ważnych dla ich społeczności bądź grupy. Ludzie – jako cała społeczność o której traktuje film - sami decydują o czym on będzie, na jaki temat, jaki będzie scenariusz i ostateczny kształt dzieła. Zazwyczaj w ten sposób pracujemy z grupami, które w inny sposób nie zostałyby usłyszane lub docenione, które nie mają dostępu do tego rodzaju technologii lub w inny sposób są defaworyzowane w zakresie możliwości przekazu w bardziej konwencjonalny sposób (trudności werbalne, wszelkie ograniczenia innego rodzaju).
Proces VDD można w skrócie opisać w poniższych punktach:
- Uczestnicy uczą się podstaw techniki video
- Facylitatorzy pomagają grupie zidentyfikować i zanalizować najważniejsze zagadnienia
- Zostają stworzone i sfilmowane krótkie przekazy video
- Uczestnicy procesu produkcji, a także cała grupa osób o której jest film ogląda nakręcony materiał filmowy
- Uczestnicy zajęć zyskują ogromny zakres wiedzy nie tylko w zakresie sztuki filmowej, ale także o współpracy i integracji w grupie, lepiej poznają się i pogłębiają wiedzę o danej społeczności, pracy z konfliktami, itd. Całość procesu odbywa się pod czujnym okiem facylitatora VDD
-
Społeczność której dotyczy dany film ma pełną kontrolę nad procesem edycji.
-
Film może być pokazywany w danej społeczności a także na zewnętrznych pokazach czy przeglądach
Zaleta tego podejścia polega na tym, że ludzie mogą wyrazić własną opinię stosując konkretny i bardzo skuteczny środek przekazu. Proces VDD ułatwia budowanie konsensusu, wzmacnia tożsamość i pozwala pokazać osoby występujące w filmie jako ekspertów w swojej dziedzinie. VDD pomaga zmniejszyć opory, które powstrzymują wiele osób od wypowiedzi, szczególnie, gdy mamy do czynienia z mechanizmami władzy. W niektórych przypadkach ludzie zostają wysłuchani wyłącznie dlatego, że udało im się nakręcić i dostarczyć do słuchaczy materiał video o sobie i o dręczących ich problemach. Dzięki temu VDD jest bardzo skutecznym narzędziem pomagającym w procesie społecznego włączania grup i osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.
Proces VDD musi być facylitowany umiejętnie i z wielkim wyczuciem. Idealny facylitator to taki, który pozostawia po sobie wrażenie, że w ogóle nie był potrzebny danej grupie osób do wyprodukowania filmu i osiągnięcia ICH celu. VDD pozwala na poszerzenie środków wyrazu i komunikacji grupom, które dotychczas nie miały takich możliwości. Ponadto techniki audiowizualne mają o wiele większą siłę oddziaływania niż pisemne petycje, czy społeczne protesty.
VDD może być również narzędziem dokumentującym wiedzę ludzi mieszkających na danym terenie – na przykład rolników prowadzących gospodarstwa agroturystyczne. Za pomocą nagrań na DVD można dzielić się tą wiedzą i wymieniać doświadczenia nawet pomiędzy bardzo odległymi regionami i/lub krajami. Taki sposób jest o wiele tańszy od wycieczek, nie mówiąc o tym , że w trudno znaleźć czas na odwiedzenie podobnych inicjatyw w odległych rejonach Polski czy za granicą.
Witam
OdpowiedzUsuńBrzmi to bardzo ciekawie, zastanowić można się czy niniejszą metodę można-by także zastosować jako metodę stosowaną do badania/dokumentacji zanikających społeczności, starszyzny posiadającej pewien przekaz od swoich przodków,itp.
stosowaną w metodach dokumentacyjno-badawczych np. w religioznawstwie czy antropologii
Jak to wygląda, czy moje domysły są uprawnione??